WGGiIS WGGiIS

Nowy kierunek na studiach II stopnia

Zmiany Klimatu

Przeciwdziałanie i Adaptacja

 

Laboratorium Ochrony Powietrza

W ramach zajęć dydaktycznych prowadzonych w Laboratorium Ochrony Powietrza studenci na kierunku ZKPiA zapoznają się z zaawansowanymi technikami pomiarowymi wykorzystywanymi w monitoringu emisji gazów cieplarnianych oraz urządzeniami i procesami stosowanymi do ich usuwania z gazów odlotowych. Dodatkowym celem tych zajęć jest rozpoznanie ilości gazów cieplarnianych emitowanych z różnych źródeł ich emisji, a także ocena skuteczności poszczególnych procesów oczyszczania gazów odlotowych oraz identyfikacja czynników wpływających na ich przebieg i rodzaj powstających produktów ubocznych.

Mocne strony: Stosowanie aparatury i stanowisk pomiarowych umożliwiających rejestrację zmian stężeń w gazach odlotowych m.in. CO2, CH4 i N2O unoszonych z różnych źródeł i poddawanych różnym technikom oczyszczania (m.in. absorpcja w kolumnach absorpcyjnych, adsorpcja na złożach sorbentu, rozkład termiczny i katalityczny).


Laboratorium Fizyki i Chemii Gleb

Laboratorium Fizyki i Chemii Gleb działa w Katedrze Kształtowania i Ochrony Środowiska. Laboratorium oferuje pełną analitykę gleb począwszy od poboru prób, poprzez ich odpowiednie przygotowanie do oznaczeń, wykonanie analiz na interpretacji wyników skończywszy. Laboratorium wyposażone jest w nowoczesny sprzęt oraz dysponuje kompetentną kadrą. Zakres wykonywanych oznaczeń jest szeroki i obejmuje zarówno podstawowe właściwości gleb takie jak uziarnienie, odczyn, kwasowość hydrolityczna i przewodność elektrolityczna właściwa jak i bardziej skomplikowane oznaczenia takie jak pomiar zawartości C i S w glebie, oznaczanie azotu metodą Kjeldahla oraz stężeń metali (Hg, Na, K, Mg, Ca, Fe, Mn, Cr, Co, As, Pb, Mo, V, Al, Sr, Zn, Sb, Cu, Cd, Li, Ni).

Laboratorium Fizyki i Chemii Gleb oferuje również wyspecjalizowane analizy takie jak frakcjonowanie fosforu organicznego i nieorganicznego a także oznaczenia właściwości biochemicznych i mikrobiologicznych gleb w tym pomiar tempa respiracji podstawowej, biomasy mikrobiologicznej oraz aktywności enzymów zaangażowanych w przemiany węgla azotu i fosforu glebowego.   


Pracowania komputerowa

Na potrzeby dydaktyki wydział dysponuje siedmioma pracowniami komputerowymi z 150 stanowiskami dostępnymi dla studentów. Studenci mają dostęp do profesjonalnego oprogramowania z zakresu systemów informacji przestrzennej w tym systemów firmy ESRI (ArcGis, CityEngine, GeoPlanner, ArcGis Business Analyst Web&Mobile Apps) oraz Bentley. Studenci korzystają również z oprogramowania do analizy wielokryterialnej AHP- ExpertChoice, licencji uczelnianej programów matematycznych (MathLab, Statistica), programów do analizy LCA (GaBi), otwartego oprogramowania gis (QGis).

W ramach licencji akademickiej dla AGH działają aplikacje oraz usługi pakietu Microsoft Office 365 A3.

Nasza uczelnia jest uczestnikiem programu Microsoft Azure Dev Tools for Teaching, co umożliwia studentom dostęp do narzędzi programistycznych oraz systemów operacyjnych firmy Microsoft.

 

Adaptacja do skutków zmian klimatu

Dostosowanie do obecnych lub oczekiwanych warunków klimatycznych i ich skutków. Obejmuje działania adaptacyjne o różnym charakterze i formie, mające na celu zarówno niwelowanie negatywnych zmian jak również wykorzystanie szans związanych z nowymi warunkami klimatycznymi.

Działania adaptacyjne obejmują wszystkie aspekty gospodarcze, społeczne i środowiskowe. Znaczące wyzwania pojawią się między innymi w zakresie rolnictwa, leśnictwa, transportu, gospodarki surowcowej, energetyki, opieki zdrowotnej.

 

Jednym z działań systemowym jest program Miejskich Planów Adaptacji do Zmian Klimatu (MPA). W ramach opracowanych dokumentów strategicznych dla miast (w 2019 roku dla 44 miast pow. 100 tys., w dalszej kolejności dla miast pow. 20 tys. mieszkańców) można wydzielić grupy działań adaptacyjnych [1]:

  • techniczne – działania polegające na realizowaniu inwestycji o charakterze adaptacyjnym w zakresie infrastruktury miasta.
  • organizacyjne - zmiany w funkcjonowaniu miast w zakresie zarządzania: instytucjami, przestrzenią i służb odpowiedzialnych za funkcjonowanie różnych elementów miasta, a także zachowań mieszkańców,
  • informacyjno-edukacyjne - propagowanie wiedzy o zmianach klimatu i dobrych praktykach służących adaptacji do określonej grupy docelowej,

  Przykładowo w przypadk

u działań technicznych w sektorze gospodarki wodnej można wskazać np. [1][1]:

  • realizację zielono-błękitnej infrastruktury w mieście (projekty, które wykorzystują sieć przyrodniczych powiązań, wpływających pozytywnie zarówno na warunki życia w mieście, jak i funkcjonowanie w nim środowiska przyrodniczego, obejmujące tereny zieleni jak parki, skwery, zieleńce oraz miejskie zasoby wodne jak rzeki, strumyki, rowy, jeziora czy zbiorniki),
  • działania dotyczące rozszczelnienia powierzchni nieprzepuszczalnych i zwiększenia retencji wód w mieście (zmiana podłoża na przepuszczalne i półprzepuszczalne, budowa i modernizacja zbiorników retencyjnych w obrębie miasta),
  • rozbudowę i modernizację kanalizacji deszczowej (inwestycje w tzw. infrastrukturę szarą – podziemną),
  • stworzenie lub rozbudowę miejskiego systemu monitoringu zagrożeń oraz wczesnego ostrzegania przed zagrożeniami (przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa mieszkańców oraz zmniejszenia ryzyka oddziaływania zdarzeń meteorologicznych o dużej intensywności),
  • inwestycje w infrastrukturę przeciwpowodziową (rozbudowa wałów przeciwpowodziowych lub polderów zalewowych)
  • zakup specjalistycznego sprzętu, wykorzystywanego w akcjach ratowniczych oraz przy usuwaniu skutków nadzwyczajnych zagrożeń (doposażenie służb miejskich lub jednostek ochotniczej straży pożarnej czy wodnego pogotowia ratunkowego w specjalistyczny sprzęt ratowniczy, np. samochody pożarnicze czy łodzie lub innego rodzaju sprzęt, np. mobilne wały przeciwpowodziowe)

 

 

 

[1] "Zrozumieć adaptację do zmian klimatu ; Mini poradnik". Ulotka NFOŚiGW.

Przeciwdziałanie globalnym zmianom klimatu

Przeciwdziałanie globalnym zmianom klimatu może przybierać formę ograniczenia efektu cieplarnianego, lub ograniczenia przyrostu temperatury. Działania można pogrupować w trzech głównych kategoriach:

  • ograniczenie emisji gazów cieplarnianych:
    • ograniczenie emisji poprzez usunięcie źródeł zanieczyszczeń (np. zmiana silników spalinowych na elektryczne, zastąpienie energetyki bazującej na paliwach kopalnych odnawialnymi źródłami energii, zwiększenie efektywności energetycznej),
    • ograniczenie emisji poprzez usuwanie gazów cieplarnianych ze spalin lub wentylacji i ich wiązanie (technologie CCS – CO2 Capture and Storage) przy zachowaniu instalacji emitujących te gazy (kotły, szyby naftowe, kopalnie, fermy bydła itp.),
    • ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez eliminację produktów, usług i działań generujących wtórną emisję gazów cieplarnianych (np. na etapie rozkładu odpadów w środowisku, poprzez zmianę warunków wodno-glebowych, zagospodarowanie terenu),
    • zamknięcie obiegów węgla poprzez wykorzystanie biopaliw,
    • wprowadzenie niskoemisyjnych rozwiązań w rolnictwie i hodowli (głównie ograniczenie emisji metanu i dwutlenku węgla),

 

  • usuwanie gazów cieplarnianych z atmosfery i ich wiązanie:
    • rozwiązania zwiększające naturalne procesy wiązania gazów cieplarnianych, głównie CO2 - projekty LULUCF (ang. Land use, land use change and forestry),
    • rozwiązania technologiczne wychwytu CO2 – np. instalacja ORCA na Islandii,

 

  • ograniczanie wzrostu temperatury - działania z zakresu „inżynierii planetarnej” zmierzające, w większości przypadków, do ograniczenia dopływu promieniowania słonecznego do powierzchni ziemi – np. rozpylanie w stratosferze aerozoli, generowanie sztucznych chmur, pokrycie powierzchni materiałami o dużym współczynniku odbicia (albedo).

 

Przeciwdziałanie skutkom zmiany klimatu zalicza się już do obszaru „adaptacji”.